Nie żyje Alicja Kubecka, była więźniarka KL Ravensbrück.

Alicja Kubecka z Protasiewiczów, urodziła się 5.02.1923 r. zmarła 2.10.2022 r. w Warszawie. wychowywała się w inteligenckiej, warszawskiej rodzinie. 2 września 1944 została przez Niemców zabrana ze Starówki i przetransportowana do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd trafiła do obozu Gross-Rosen, a następnie do niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück.
Początkowo pracowała w ogrodzie obozowym, po miesiącu trafiła do komanda Genshagen w Ludwigswende, do fabryki
Mercedesa, gdzie pracowała przy naprawie silników samolotowych. Przeżyła „marsz śmierci” i po wyzwoleniu przez Amerykanów wróciła do Warszawy, gdzie mieszkała matka i młodsza siostra (ojciec zginął podczas powstania).

Odszedł wspaniały człowiek o wielkim sercu, piękna postać! Jest to wielka strata dla Klubu byłych więźniarek Ravensbruck. Alicja Kubecka przez wiele lat była aktywnym członkiem naszego Klubu, zawsze można było na nią liczyć, powszechnie lubiana, zawsze myślała o innych, niosła pomoc i wsparcie, umiała słuchać... Alicja Kubecka zainspirowała wiele działań, uczestniczyła w realizacji powstania komiksu "Dziewczęta z Ravensbruk" a także sztuce "Ravensbruck - Pamięć praktyczna" zrealizowanej z Instytutem Teatralnym w Warszawy.

Alicja Kubecka patriotyczną postawą budziła powszechny szacunek młodzieży uczestnicząc aktywnie przez wiele lat w edukacyjnym programie "O tym nie można zapomnieć" Instytutu Pamięci Narodowej. Pięknie mówiła, brała udział jako Świadek Historii w wielu konferencjach prasowych, wiele z wypowiedzi można usłyszeć na you tube.
Alicja Kubecka przekazała nam wszystkim ważne przesłanie: "Człowiek nie może żyć tylko dla siebie". Dla nas środowiska/ ruchu społecznego byłych więźniarek obozu koncentracyjnego dla kobiet Ravensbrück, ich rodzin i bliskich, ta myśl jest szczególnie bliska i zrozumiała. Alicja Kubecka pomimo nieuzasadnionego cierpienia, traumy przeżyć wojennych i obozowych zdobyła się na wybaczenie i działała na rzecz polsko-niemieckiego dialogu. Współpracowała przez wiele lat z niemieckim historykiem dr Helmutem Bauer przy opracowaniu monografii "Kobiety w obozie koncentracyjnym Daimler-Benz Genshagen". Wydana w 2010 r. publikacja nie doczekał się jeszcze polskiego wydania. Alicja Kubecka przez wiele lat pracowała też społecznie i była tak zwaną "osobą zaufania" w woj. mazowieckim i Warszawie i reprezentowała Stowarzyszenie Maksymiliana Kolbe. Pomogła bardzo wielu byłych więźniom obozów koncentracyjnych i lagrów, nie tylko środowisku Ravensbruck. 

Za aktywną działalność na rzecz pojednania polsko-niemieckiego śp. Alicja Kubecka została odznaczona Niemieckim Krzyżem Zasługi z szarfą. Uroczystość odbyła się w Niemieckiej Ambasadzie w Warszawie.

Alicja Kubecka zawsze powtarzała, że może dla głoszonych i realizowanych przez siebie wartości dożyła sędziwych lat, ale też czuła się zobowiązana wobec młodych ludzi aby świadczyć o tym co było. Spotykała się z młodzieżą i przestrzegała, że wolność należy szanować, nie przekraczać granicy prawidłowego postępowania z zachowaniem wartości.

Alicja Kubecka podkreślała, że więźniarki, którym dane było przeżyć piekło Ravensbruck odczuwały sens przemijania. Pobyt w obozie był czasem niepewności, czy doczekamy wolności. Egzekucje, kilka koleżanek zastrzelili dziś, a może jutro mnie? Zwłoki palono, a prochy wrzucane były do jeziora Szwedt.
Tam jest ich grób, który odwiedzamy w miesiącu kwietniu każdego roku. Ludzie odchodzą a rzetelna pamięć musi pozostać. ludzie którzy potrafią kochać, nie zapominając o innych, sprawiają radość. To napawa optymizmem, że dobro nie zginie, a zniknie zło.

Przeminął czas zniewolenia, udręczenia i wielu trudnych przeżyć. Możemy powiedzieć, ze mimo to, życie nas ubogaciło, nauczyło co znaczy kochać bliźniego, jak pomagać sobie, szanować chleb. W tych trudnych warunkach, gdzie panował głód, zimno, ciężka praca ponad siły, niezwykle trudno było zachować człowieczeństwo, ale głęboka wiara i ufność dała impuls do działania. Powstały wartości niezniszczalne – nauka, pomoc słabszym, poezja – pisanie wierszy, pełne tęsknoty, bólu, modlitwy w tym drogi krzyżowej, prace artystyczne – rzeźby, rysunki i wiele innych, które ubogacały ducha. Dowiedzione jest bowiem, że to co w nas jest – wolna myśl, silniejsza jest niż ciało.
Alicja Kubecka i jej dzieło pozostanie na zawsze w naszych sercach. Do końca swoich dni Alicja Kubecka pozostała prawdziwą arystokratą ducha.

Cześć Jej pamięci!